Zapraszamy na „Kolejny koniec świata” w reż. Marii Żynel, czyli pokaz premierowy on-line egzaminu z piosenki aktorskiej w wykonaniu studentów IV roku Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza Filii w Białymstoku.
30 stycznia 2021 (sobota), godz. 19:00, kanał YouTube Akademii Teatralnej Filii w Białymstoku: https://www.youtube.com/channel/UC76BRhIQzqYJGPEFi7jBaUg
Link do spektaklu zostanie opublikowany na wydarzeniu na Facebooku: https://www.facebook.com/events/149754406804894
—
Końce świata:
Kończy się nasz świat, ten który dobrze znamy. Ten, w którym mamy 4 pory roku. W którym latem jest bardzo ciepło, a zimą pada śnieg. Kończy się świat, w którym tylko od nas zależy, dokąd chcemy polecieć na wakacje. Kończy się świat, w którym możemy stwierdzić, że żyjemy w spokojnych czasach, w których panuje względne bezpieczeństwo i dobrobyt. Kończy się świat, w którym wzrost gospodarczy zapewnia nam coraz większe możliwości. Kończy się świat, w którym to specjaliści mówią nam, co zrobić w momencie zagrożenia, żeby sobie poradzić czy przetrwać. Kończy się świat, w którym wiemy, kogo słuchać, komu zaufać. Kończy się świat, w którym z powodu najdrobniejszych różnic nie skaczemy sobie do oczu.
Czy rzeczywiście tak jest? Czy taki świat kiedykolwiek istniał? Czy może to my na zbyt długą chwilę uwierzyliśmy, że taki jest? Lub kiedyś był? Uwierzyliśmy, że jesteśmy wszechmocni i potrafimy wydobyć ropę z dna oceanu, pokonać wszelkie choroby, zapewnić sobie coraz szybszą i bardziej dostępną komunikację i transport. I że wszystko jest dobrze, a w perspektywie lat będzie jeszcze lepiej. Przynajmniej dla większości. AKURAT.
***
Dlaczego wszystko jest o tym samym? Dlaczego nagle wszyscy muszą opowiadać o kowidzie? Dlaczego wciąż się rozwodzą nad śmieciami, jakby zbiorowo stali się ekspertami od recyklingu i ekologii? Może zaraz wszystkie zegary zamiast godziny zaczną odmierzać czas, który nam pozostał do katastrofy klimatycznej? A może da się te straszące nas zewsząd realia jakoś wygonić z głowy, schować je gdzieś głęboko? Choć na trochę. Właśnie na to mieliśmy nadzieję. Staraliśmy się. I NIC.
Spróbujemy z różnych stron: patetycznie, lirycznie, dramatycznie i komicznie. Prześmiewczo, gorzko, depresyjnie i zwiewnie. Nieco nieudolnie, a czasem nawet całkiem efektownie. Będą głównie piosenki, w większości ładne. Będzie też trochę tańców, chórów i animowanych obrazów. Wszystko monotematyczne. Zapraszamy.
Jak ktoś się denerwuje na dźwięk słów: „katastrofa”, „klimat” i „planeta” to radzimy się zastanowić.
Repertuar od Anny Jantar do Dezertera i od Mannamu po Fisza, także jak ktoś nie lubi takich mieszanek, to radzimy się zastanowić.
Dziesięcioro studentów, kilkanaście piosenek, aranżacje Piotra Nazaruka, niemal pusta scena. Jeśli ktoś lubi „z orkiestrą”, wersalką i akrobacjami w powietrzu, to tutaj nie będzie. Radzimy się zastanowić.
Jak ktoś chce wartkiej akcji, ciągu logicznego i spójności stylistycznej, to nie ma. Radzimy się zastanowić.
Ale tak ogólnie to zapraszamy. (Na ok dwie godziny, więc radzimy się zastanowić).
Maria Żynel, reżyserka
reżyseria, kostiumy, przestrzeń: Maria Żynel
aranżacja, śpiew zespołowy: Piotr Nazaruk
przygotowanie wokalne: Cezary Szyfman
projekcje, teledysk: Łukasz Krysiewicz
choreografia: Maria Żynel/Tomasz Graczyk/zespół
technika mowy: Ewa Gajewska-Jasińska
zdjęcia: Tobiasz Czołpiński
montaż: Jonasz Czołpiński
występują: Magdalena Duszak/Antoni Galicki/Katarzyna Hodana/Emil Gąssowski/Michał Kaszak/Aleksandra Kossewska/Oskar Lasota/Justyna Łukasik/Aleksandra Machała/Aleksandra Sapiaska
wiek: od 14 lat
Fot. Bartek Warzecha