„Semiramida” G. Rossiniego prosto z MET w OiFP

Wielka opera Gioachina Rossiniego „Semiramida” po 25 latach wraca na scenę The Metropolitan Opera. Opera i Filharmonia Podlaska zaprasza w sobotni wieczór 10 marca na prawie cztery godziny wokalnego popisu i przepychu rodem ze starożytnej Babilonii w bezpośredniej transmisji HD LIVE z Nowego Jorku.

W głównych rolach usłyszymy śpiewaków specjalizujących się w stylu belcanto. W roli tytułowej wystąpi amerykańska sopranistka Angela Meade. Jej zaginionym synem Arsacesem będzie mezzosopranistka Elizabeth DeShong. W roli hinduskiego księcia Idrenusa usłyszymy meksykańskiego tenora Javiera Camarenę, a jako książę Assur wystąpi rosyjski bas Ildar Abdrazakov. Solistów, Chór i Orkiestrę The Metropolitan Opera poprowadzi Maestro Maurizio Benini.

Miłość i zazdrość, zemsta i boskie znaki – taka jest „Semiramida”, wielka opera Gioachina Rossiniego. Libretto nie ma nic wspólnego z historyczną królową Semiramidą (tą od babilońskich wiszących ogrodów), ale jest okazją do zaprezentowania kunsztu śpiewaczego na najwyższym poziomie. Opera stawia olbrzymie wymagania przed wykonawcami. Sopranowa partia Semiramidy jest jedną z nielicznych popisowych ról napisanych przez Rossiniego dla tego typu głosu. Wielka aria w ogrodzie i duet z Arsacesem, pełne ozdobników, to klejnoty do korony każdego sopranu koloraturowego. Nie mniej najeżona trudnościami jest partia wojownika Arsacesa – ukochanego i, jak się okazuje ostatecznie, syna Semiramidy. Jest to tzw. rola spodenkowa, czyli rola męska przewidziana do wykonywania przez kobietę.

 

Premiera niniejszej inscenizacji The Metropolitan Opera: 30 listopada 1990 roku

PO RAZ PIERWSZY W HD

Gioachino Rossini (1792–1868)

Semiramide

Semiramida

Melodramma tragico w dwóch aktach (1823)

Libretto: Gaetano Rossi

 

TRANSMISJA PRZEDSTAWIENIA

10 marca 2018 | sobota | godz. 18.55

Sala kameralna OiFP | ul. Odeska 1, Białystok

 

Obsada:

Angela Meade jako Semiramida

Elizabeth DeShong jako Arsace

Javier Camarena jako Idreno

Ildar Abdrazakov jako Assur

Ryan Speedo Green jako Mitrane

Soliści, Chór i Orkiestra The Metropolitan Opera

 

Maurizio Benini dyrygent

 

Realizatorzy:

John Copley reżyseria

John Conklin scenografia

Michael Stennett kostiumy

Gil Wechsler światło

Prowadzenie podczas transmisji: Christopher Maltman

 

Przedstawienie trwa około 4 godzin (w tym 1 przerwa).

Przedstawienie w języku oryginału (włoskim) z polskimi napisami.

To długa opera. Dyrygent Maurizio Benini poprowadził ostro i klarownie przedstawienie, które starało się być różnorodnym w 105-minutowym pierwszym akcie. (…) Jako Arsaces, asyryjski dowódca, którego Semiramida chce poślubić, zanim się dowie, że jest jego matką, mezzosopranistka Elizabeth DeShong otrzymała swoją pierwszą dużą szansę w Met. (…) Jej głos jest bardziej klarnetowy niż trąbkowy, ale jest zwinny, równy i aksamitny. Javier Camarena kontynuuje świetną passę belcanto w Nowym Jorku. Głos Camareny jest miękki i dopracowany, jasny w koloraturach, a dźwięk ma słoneczny. Nie ma nikogo lepszego. – New York Times

Camarena jest jednym z najlepszych tenorów na świecie i śpiewał dobrze tego wieczoru, jego dwie arie z wysokimi dźwiękami wspaniale wypełniły widownię. (…) Powiedziałbym jednak, że prawdziwą gwiazdą wieczoru była Elizabeth DeShong jako Arsaces. Od pierwszej do ostatniej nuty idealnie dopasowała się do linii wokalnych. Koloratura była klarowna i czysta w każdym momencie, a śpiewaczka wydawała się eksplorować jej cechy wyrazowe w różnych momentach akcji. W pierwszej arii jej głos przybierał łagodniejsze brzmienie, gdy Arsaces myślał o Azemie. W konfrontacji z Assurem głos był bardziej akcentowany, wyrażający napięcie i nienawiść, jakie Arsaces odczuwa do Assura. – operawire.com

Inscenizacja z monumentalnymi dekoracjami Johna Conklina i bogatymi kostiumami Michaela Stennetta dostarcza wizualnej uczty. Oświetlenie ostatniej sceny w grobowcu z podkreślonymi cieniami (…) czyni teatralne morderstwo przez pomyłkę wiarygodnym, a ostatnia scena w I akcie w pałacu lśniła złotem bardziej niż łazienka w Trump Tower. – New York Classical Review

Fot. MET

źródło: Joanna Dolecka, rzecznik prasowy OiFP

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest

*

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments